“Ο Χουρσίτ Πασάς γεννήθηκε στη Γεωργία του Καυκάσου σε χριστιανική οικογένεια. Σε νεαρή ηλικία εξισλαμίστηκε και εντάχθηκε στο σώμα των Γενιτσάρων. Το 1803, επί Σουλτάνου Σελίμ Γ΄, ανήλθε στον βαθμό του πασά. Υπηρέτησε ως βαλής (γενικός διοικητής) της Ρούμελης (1806, 1814) και ανέλαβε τη σατραπεία του Χαλεπίου στη Συρία (1808, 1815). Τον Μάρτιο του 1809 του ανατέθηκε η καταστολή της σερβικής εξέγερσης και συνέχισε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή έως το 1813. Για την επιτυχία αυτή, όταν επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, ορίστηκε Μέγας Βεζίρης, δηλαδή πρωθυπουργός, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το 1815 κατέστειλε ξανά τη νέα εξέγερση των Σέρβων υπό την ηγεσία του Μίλος Οβρένοβιτς.
Τον Νοέμβριο του 1820 διορίστηκε Μόρα Βαλεσί, δηλαδή ανώτατος διοικητής της Πελοποννήσου, με έδρα την Τριπολιτσά. Παράλληλα, ηγήθηκε ως σερασκέρης (στρατιωτικός διοικητής) της εκστρατείας εναντίον του Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Το 1821, ενώ βρισκόταν στην Ήπειρο, έδωσε εντολή στουυς Ομέρ Βρυώνη και Κιοσέ Μεχμέτ να κινηθούν εναντίον των εξεγερμένων Ελλήνων στην Ανατολική Στερεά και έστειλε τον Κεχαγιάμπεη Μουσταφά με 3.000 άνδρες προς την Τριπολιτσά, με σκοπό να προστατευθούν η περιουσία και το χαρέμι του.
Μετά τη σύλληψη του Αλή Πασά τον Ιανουάριο του 1822, κατεύθυνε την προσοχή του προς την επαναστατημένη Πελοπόννησο. Ωστόσο, η εμπιστοσύνη του Σουλτάνου προς το πρόσωπό του είχε πλέον κλονιστεί. Έτσι, αντικαταστάθηκε από τον Μαχμούτ Πασά, γνωστό ως Δράμαλη, στην ηγεσία της εκστρατείας στον Μοριά. Ο Χουρσίτ Πασάς έβαλε τέλος στη ζωή του, λαμβάνοντας δηλητήριο στα τέλη Νοεμβρίου 1822, ενώ βρισκόταν στη Λάρισα.”