Το γεφύρι της Καρύταινας
Το γεφύρι της Καρύταινας κατασκευάστηκε με σκοπό να ενώσει τις δύο όχθες του ποταμού Αλφειού, σε μια στρατηγική τοποθεσία κοντά στην ομώνυμη καστροπολιτεία. Αποτελούσε σημαντικό τεχνολογικό επίτευγμα της βυζαντινής Πελοποννήσου και καθόρισε τη συγκοινωνιακή φυσιογνωμία της περιοχής για αιώνες. Ο μύθος που είθισται να συνοδεύει την ανέγερση μεγάλων οικοδομημάτων στα Βαλκάνια, θέλει τη σύζυγο του τοπικού Φράγκου ηγεμόνα της Καρύταινας, Γοδεφρείδου ντε Μπρυγιέρ, να θυσιάζεται για να στεριώσει το γεφύρι. Στα μέσα του 15ου αιώνα το γεφύρι ανακατασκευάστηκε, με πρωτοβουλία του Μανουήλ Ραούλ Μελίκη εξυπηρετώντας τη σύνδεση του Κάστρου της Καρύταινας με τις περιοχές της Αρκαδίας, της Μεσσηνίας και Ηλείας, με κρίσιμη σημασία για τη διακίνηση ανθρώπων, αγαθών και στρατευμάτων. Στη μία από τις βάσεις του ιστορικού γεφυριού ενσωματώνεται ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στη Γέννηση της Θεοτόκου. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στο γεφύρι σημειώθηκαν μάχες μεταξύ Οθωμανών και Πελοποννησίων, ενώ κατά τη διάρκεια της Επανάστασης το γεφύρι αξιοποιήθηκε από τους επαναστατημένους Έλληνες λόγω της στρατηγικής του θέσης.