Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Ρεκίτσας, χτισμένη σε στρατηγική τοποθεσία στους πρόποδες του Ταϋγέτου κοντά στο χωριό Δυρράχι Αρκαδίας, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά και ιστορικά μνημεία της περιοχής. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, η Μονή υπήρξε πνευματικό καταφύγιο, αλλά και τόπος φιλοξενίας και υποστήριξης κλεφταρματολών. Ιδιαίτερα κατά την προεπαναστατική περίοδο, η Ρεκίτσα διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο. Υπήρξε τόπος μύησης στη Φιλική Εταιρεία και κέντρο κατήχησης νέων μελών. Εκεί ευλογούσαν τα όπλα των Ελλήνων οπλαρχηγών και των αγωνιστών, ενώ ο χώρος της λειτουργούσε ως καταφύγιο για τραυματίες, γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Παράλληλα, παρείχε τα πρώτα γράμματα σε Ελληνόπουλα της περιοχής. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Παπαφλέσσας μόνασε εκεί για ένα διάστημα έως το 1817. Ο ηγούμενος Παρθένιος και οι μοναχοί της Ρεκίτσας στάθηκαν αρωγοί στον Αγώνα και χάρη στην υποστήριξή τους, η Μονή μετατράπηκε σε κέντρο ανεφοδιασμού και ορμητήριο επαναστατικών δράσεων.